İki dünya savaşından etkilenen pek çok sanatçı gibi Zero akımı öncüleri Heinz Meck, Otto Piene, Günther Uecker, Yves Klein, Piero Manzoni ve Lucio Fontana; varolan tüm yıkımlar, karanlıklardan sonra sanatın sıfırdan başlaması gerektiğine inanıyor. Sıfır alanını inşa etmeye çalışan yenilikçi ruhlu sanatçılar ışık, renk, gölge, uzam gibi alanlara yoğunlaşarak sanatlarını şekillendiriyor.
Sıradışı bir sanat anlayışı ortaya çıkaran bu akım, felsefeyle bütünleşerek her anında ilgimizi korumamızı sağladı diyebiliriz.
Sıradanlığa olarak başkaldırıyı Lucia Fontana'nın sözleri özetliyor aslında; "Sanatın evrimini malzeme yoluyla ileri taşıyoruz. Malzeme yoluyla demek, bugün sanat plastikle ya da ışıkla yapılabilir demektir. Sanat, artık fırçalar ve resim olarak anlaşılmak, tuval ya da frekler ile sınırlandırılmak zorunda değildir. Eğer keşiflerimden biri önemliyse o da oyuktur. Oyuktan kastım, resim düzleminin sınırlarını aşmak, ve kendi sanat anlayışımda özgür olmaktır. Tuvaldeki oyukları resmi mahvetmek için açmadım. Tam tersine, bu oyukları başka bir şeyi keşfedebilmek için açtım."
10 Ocak'a kadar Emirgan'daki bu ZERO alanını ziyaret etmeyi unutmayın!
Gökyüzü sanatı
"Bir yanda, gökyüzü hayal edebildiğiniz en büyük tuvaldir, diğer yanda, hayal edebileceğiniz en büyük tiyatro. Yalnızca en büyük astronomik ve astrolojik tiyatro da değil, gökyüzü için geliştirilen her şey için de en büyük tiyatrodur. Havacılık endüstrisi mesela. Gökyüzü, özellikle II. Dünya SAvaşı sırasında müthiş önemli bir rol oynamıştı. Gökyüzüne dair keyif duygularının yerini dehşet almıştı. Savaş bittiğinde ilk başta inanamadık, sonra müthiş bir rahatlama yaşadık. Ve bu vesileyle gökyüzünü kutlama dürtüsü ve sevinci ortaya çıktı- bununnla beraber de gökyüzü sanatı fikri." - Otto Piene, 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder